توسط : به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری تهران به نقل از شفاآنلاین: بیش از یکسال و چهار ماه است که از شیوع ویروس کرونا در کشور می‌گذرد، از همان روزهای نخست بیماری، برخی از اعضای جامعه پزشکی و کادر درمان در جریان مبارزه با این بیماری جان خود را از دست دادند، بعدها این جانباختگان، شهدای مدافع سلامت نام گرفتند. علی رغم سپری شدن این مدت از شهادت اولین پرستاران و پزشکان تا امروز بسیاری از پرونده‌های شهادت این افراد راکد مانده و همین موضوع مشکلاتی را برای بسیاری از خانواده‌های آنها به وجود آورده است.
همزمان با شیوع کرونا در ایران کادرهای درمانی در بیمارستان‌ها نیز از اولین قربانیان این بیماری بودند، در واقع از ۳۰ بهمن‌ماه سال ۹۸ که اولین مورد مبتلا به ویروس کرونا در کشور شناسایی شد کادرهای درمانی در بیمارستان‌ها نیز از جمله قربانیان این ویروس منحوس بودند به گونه‌ای که از همان ماه‌های نخست روزی نبود که از درگذشت یکی از نیرو‌های پزشک، پرستار، آزمایشگاهی، رادیولوژی، کارمند و نیرو‌های خدمات بیمارستان‌هادر مبارزه با کرونا خبری منتشر نشود.
این جانباختگان از همان روزها مدافعین سلامت خوانده شدند چرا که همچون رزمندگان مدافع کشور جان خود را به دست گرفته و به نجات جان افرادی رفتند که کرونا نفس‌های آنها را سخت کرده بود. در پی درخواست وزیر بهداشت از رهبر معظم انقلاب، ایشان کادرهای درمانی که در صف مبارزه با کرونا جان خود برای نجات بیماران از دست داده بودند مصداق شهید خدمت خواند و قرار شد که بنیاد شهید پرونده این مدافعین سلامت جانباخته را مورد بررسی قرار دهد.
یک پرونده قدیمی
سال گذشته کندی روند بررسی پرونده شهدای خدمت موجب انتقادات بسیاری را متوجه سازمان بنیاد شهید و وزارت بهداشت کرد.
چندی قبل عبدالله صفری قائم مقام سازمان نظام پرستاری نیز از بلاتکلیفی پرونده شهادت کمتر ۵۰ درصد از پرستاران جانباخته خبر داد و گفت: «با وجود بیش از ۱۰۰ شهید مدافع سلامت در گروه پرستاری کمتر از ۵۰ نفر پرونده‌های آنها تعیین تکلیف شده است. انتظار جامعه پرستاری از مسئولان وزارت بهداشت این است که رسیدگی به پرونده شهدای مدافع سلامت را تسریع بخشند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری کشور ادامه داد: «سختی کار شغل پرستاری بر همه آشکار است. زمانی که این عزیزان با اخلاص جان خودشان را در راه سلامتی بیماران گذاشته‌اند؛ شایسته نیست خانواده‌های آنها بیش از این بلاتکلیف بمانند.»
