توسط : به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری تهران به نقل از مهر، بیش از یک سال از شیوع بیماری کرونا در کشور می‌گذرد و در این مدت، مدافعان سلامت لحظه‌ای در مراقبت از بیماران کم نیاورده‌اند. این از جان گذشتگی کادر بهداشت و درمان، شامل نیروهای پرستاری هم می‌شود که همواره در خط مقدم مراقبت از بیماران قرار دارند.
نیروهای پرستاری در این یک سال گذشته همیشه در رکاب کادر پزشکی قرار داشته‌اند و توانسته‌اند تیم سلامت را تشکیل بدهند.
در این بین، نیروهای پرستاری همیشه از تبعیض‌هایی که علیه آنها در نظام سلامت کشور وجود داشته است، گلایه مند بوده‌اند و حالا با گذشت یک سال از پاندمی کرونا، احساس می‌کردند که می‌توانند حقانیت خودشان را به مدیران و متولیان نظام سلامت ثابت کنند تا شاید از این تبعیض رهایی یابند. اما، به نظر می‌رسد که ویروس کرونا هم در مقابل تبعیض پرستاری کم آورده است.
در طول یک سال مقابله با کرونا از جامعه ۲۰۰ هزار نفری پرستاری ایران بیش از ۶۲ هزار پرستار مبتلا شدند و حداقل دو هفته از سیستم خارج شدند و زحمت آنها به سایر همکارانشان محول شد.
بر اساس گزارش معاونت پرستاری وزارت بهداشت، در این مدت بیش از ۱۰۰ پرستار جان خود را از دست دادند.
این آمار و اعداد نشان می‌دهد که جامعه پرستاری در مدت یک سال گذشته همواره دست از خدمت به بیماران و مردم بر نداشته و حاضر شده‌اند خودشان درگیر بیماری شوند، اما مراقب سلامت مردم باشند.
مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، با عنوان این مطلب که سلامت کادر بهداشتی و درمانی برای ما یک اولویت همیشگی است، به ابلاغی که در نیمه نخست اسفند ۹۸ و در آغازین روزهای شیوع کرونا در کشور به دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی ارسال شد، اشاره کرد و گفت: بر اساس این ابلاغ بر حفظ ایمنی کادر پرستاری آسیب پذیر تاکید شد و از رؤسای دانشگاه‌ها خواسته شد تا پرستاران آسیب پذیر مانند پرستاران باردار و شیرده، پرستاران دارای هر نوع بیماری زمینه‌ای، پرستاران دارای نقص ایمنی بدن، یا افرادی که داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، در بیمارستان‌های ریفرال و کووید ۱۹ به کار گرفته نشوند و از خدمات این افراد در امر آموزش، مشاوره و پیگیری امور بیماران مبتلا پس از ترخیص در بیمارستان‌های ریفرال استفاده شود.
به دنبال جان باختن دو پرستار باردار حین خدمت به بیماران در بیمارستان‌ها، وزارت بهداشت اعلام کرد که باید به آنها مرخصی بدهند یا اینکه در بخش‌های غیر کرونایی حضور داشته باشند.
این در حالی است که این مرخصی برای پرستاران باردار، بدون حقوق در نظر گرفته شده و عنوان داشته‌اند اگر پرستار باردار می‌خواهد در بخش‌های غیر کرونایی مشغول خدمت باشد، باید تعهد بدهد و امضا کند که اگر مبتلا شد، مسئولیت سلامتش با خودش است.
یکی از همین پرستاران، با گلایه شدید از تبعیض‌هایی که علیه کادر پرستاری به کار گرفته می‌شود، گفت: مگر ما انسان نیستیم و نمی‌خواهیم زندگی کنیم که حقوق نگیریم و به مرخصی برویم. پس مجبوریم در سایر بخش‌ها خدمت کنیم، اما مگر می‌شود، فکر کرد که مبتلا نمی‌شویم.
یکی دیگر از همین پرستاران باردار، عنوان می‌کند که شرایط در روزهای غیر کرونایی هم برای خدمت در بیمارستان سخت است، چه برسد به اینکه حالا با یک بیماری خطرناک دست و پنجه نرم می‌کنیم اما کسی به داد ما نمی‌رسد.
او می‌گوید: تبعیض علیه پرستاری همیشه بوده است، اما توقع داشتیم حداقل به خاطر سختی‌های ایام کرونا، کمی بیشتر پرستاران و مشکلات آنها را درک می‌کردند.
در حال حاضر، کمبود نیروی پرستاری در بیمارستان‌ها به شدت احساس می‌شود و همین شرایط باعث شده تا مراقبت از چند بیمار کرونایی به یک پرستار واگذار شود. همین شرایط و البته پرداختی‌های نه چندان عادلانه، دست به دست هم داده تا پرستاران در مقابل این تبعیض‌ها و ناملایمتی‌ها کم بیاورند اما همچنان بر بالین بیماران حاضر شوند.
