توسط : به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نظامی پرستاری تهران، دکتر مریم حضرتی در چهارمین کنگره بین المللی سلامت همراه که به صورت مجازی به همت دانشگاه علوم پزشکی شیراز برگزارشد ضمن تشکر از مسوولان برگزاری این کنگره، با اشاره به تغییرات ایجاد شده در الگوی بیماری ها و افزایش جمعیت سالمندی به آماری از میزان سالمندان در دنیا اشاره کرد و‌گفت: در سال ۲۰۰۰ حدود ۶۰۰ میلیون سالمند و در سال ۲۰۲۵ به یک میلیاردو ۲۰۰ میلیون نفر و در سال ۲۰۵۰ جمعیت سالمندان به۲ میلیارد نفر خواهد رسید.
وی گفت: روند رو به تزاید افراد مبتلا به بیماری های غیرواگیر و مزمن، پیشرفت های ایجاد شده در زمینه درمان بیماری ها و افزایش بقای بیماران در سال های اخیر باعث گردیده که نیازهای سلامت افراد، خانواده ها و جوامع مختلف دستخوش تغییر شود. کاهش تمایل افراد به بستری در بیمارستان ها از یک سو و هزینه های بالای مراقبت از افراد مبتلا به مشکلات مزمن در مؤسسات، از سوی دیگر، نظام های سلامت را به سمت بیمارستان زدایی سوق داده و بر نقش افراد و خانواده آنها به عنوان مراقبین غیر رسمی در ارائه مراقبت در منزل تاکید می شود.
وی افزود: افزایش تقاضا و هزینه های مراقبتی برای ارائه مراقبت و ترویج سیاست های سرپایی و مراقبت جامعه نگر، تقاضا برای مراقبت های غیر رسمی در آینده را دو چندان خواهد لذا به منظور ارایه مراقبت های مناسب، توانمندسازی افراد، امری ضروری تلقی می شود. از این رو به منظور توانمندسازی افراد جهت خودمراقبتی یا مراقبت از اعضای خانواده، از شیوه های مختلفی استفاده می شود. امروزه سلامت دیجیتال به یکی از جنبه های مهم در ارتقای سلامت افراد تبدیل شده و در این راستا، Mobile Health باعث شده تا افراد، صرفنظر از مرزهای جغرافیایی، محدودیت های فردی و موانع سازمانی، به مراقبت های بهینه دسترسی داشته باشند که یکی از مهم ترین اهداف پوشش همگانی سلامت است.
دکتر حضرتی ادامه داد: بیشترین کاربرد این تکنولوژی در پرستاری، مربوط به مراقبت در منزل است که امکان تشخیص، درمان و آموزش به افراد و مشاوره را نیز فراهم کرده و شرایط ارسال برنامه های آموزشی را برای افراد ایجاد می کند و با بکارگیری این شیوه، ضمن صرفه جویی در وقت و هزینه افراد، مراجعات به بخش اورژانس کاهش یافته و کیفیت زندگی و رضایت بیماران و خانواده آنان به علت دسترسی به اطلاعات ضروری و حیاتی در مواقع لزوم افزایش می یابد. همچنین، یکی از ساده ترین کاربردهای آن، تریاژ بیماران سالمند است که مـانع از اقامـت طولانی مدت آن ها در بیمارسـتان مـی شـود.
معاون پرستاری وزارت بهداشت عنوان کرد: مطالعات نشان داده که این تکنولوژی مدت اقامت برخی از بیماران مبتلا به اختلالات مزمن تنفسی را از ۱۰ روز به ۵ روز کاهش می دهد. همچنین، منجر به بهبود تبعیت از رژیم غذایی و کاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله در مبتلایان به دیابت نوع دوم می گردد و خود مدیریتی را در بیماران تسهیل می کند.
وی با اشاره به نقاط قوت و مزایای بکارگیری پرستاری الکترونیک از یک سو و توجه به اسناد بالادستی شامل بیانیه گام دوم انقلاب و تعبیر آن در نظام سلامت به دسترسی همگانی به خدمات سلامت، توجه به هزینه اثربخشی خدمات، مدیریت ارزان سازی خدمات سلامت و همکاری بین بخشی و سیاست های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری و قانونمند برنامه ششم توسعه که معاونت پرستاری را مکلف به توسعه خدمات پرستاری مبتنی بر جامعه می نماید، از سوی دیگر، گفت: در این راستا برنامه های متعددی در این معاونت طراحی و جهت اجرا به دانشگاه ها ابلاغ شده که از مهم ترین آن ها می توان به “طرح پرستار پیگیر”، ارائه مراقبت های حمایتی تسکینی و ارائه مراقبت های پرستاری در منزل و ارائه مراقبت طولانی مدت (LTC)هاسپیس اشاره کرد.
وی افزود: در “طرح پرستار پیگیر” که با هدف ارتقای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به بیماری های غیرواگیر و مزمن انجام می شود، بیمار پس از ترخیص از بیمارستان در فواصل زمانی از پیش تعیین شده بسته به وضعیت و شرایط بیمار تا یکسال توسط پرستار از طریق تلفن یا سایر انواع مدیا پیگیری شده و وضعیت تبعیت از درمان، خودمراقبتی و نیازهای آموزشی وی مورد پایش و ارزیابی قرار می گیرد. بر این اساس، بیماران در شرایط خاص، بر اساس وضعیت خود از طریق تلفن، تریاژ شده و تا حد امکان، بدون نیاز به مراجعه حضوری به بیمارستان ها یا مراکز درمانی، مورد مراقبت قرار می گیرند اتصال به سیستم HIS از مزایای این طرح است و هم اکنون طرح پرستار پیگیر در چند دانشگاه کشور به صورت آزمایشی در حال انجام است و امید است هر چه سریعتر به عنوان یک طرح ملی در کشور اجرایی شود.
دکتر حضرتی تصریح کرد: در برنامه مراقبت در منزل نیز بسیاری از بیمارانی که بسته به تمایل خود، دریافت مراقبت در منزل را به بستری در بیمارستان ترجیح می دهند، بسیاری از مشاوره ها، پیگیری و پاسخ به نیازهای مراقبتی از طریق تماس های تلفنی یا اینترنتی صورت می گیرد. از آن جا که پاندمی کووید۱۹ باعث محدودیت جهت ویزیت های حضوری از یک سو و توصیه به ماندن در منزل و عدم مراجعه به مراکز درمانی برای افراد آسیب پذیر از سوی دیگر شده، ارایه این مراقبت ها در منزل با اقبال عمومی مواجه شد به گونه ای که بر اساس گزارش های واصله،۱۳۹۹، حدودا ۷۰ هزار بیمار مبتلا به کووید۱۹، توسط ۵۶۱ مرکز فعال مراقبت پرستاری در منزل مورد مراقبت قرار گرفتند.
معاون پرستاری وزارت بهداشت در پایان گفت: این تکنولوژی در پاسخ به نیاز به تغییر عرصه های ارائه مراقبت از بیمارستان به جامعه و منزل و در راستای هدف پوشش همگانی سلامت، صرف نظر از بعد زمانی و مکانی، به ارائه خدمات به افراد پرداخته، هزینه های مراقبت و طول مدت اقامت در بیمارستان را کاهش می دهد. ضمن این که با توانمندسازی افراد منجر به افزایش خود مدیریتی شده و فرصتی را برای استمرار و بهبود فرایند مراقبت فراهم می کند.
