اظهارات یک پرستار سوئدی شاغل در بخش مراقبت های ویژه خطاب به آن دسته از افرادی که توصیه های در رابطه با در خانه ماندن و رعایت فاصله های اجتماعی را جدی نمی گیرند در شبکه های اجتماعی این کشور بازتابی وسیع یافته است.
به گزارش پایگاه خبری نظام پرستاری تهران، این پرستار ضمن انتشار تصاویری از بیماران کووید ۱۹ در زمان درمان می نویسد که بسیاری از مردم از معنی آن چه که قرار گرفتن در زیر یک دستگاه ونتیلاتور (رسپیراتور) به دنبال دارد هیچ اطلاعی ندارند و اگر می دانستند چه در انتظارشان خواهد بود در خانه ها می ماندند و این ویروس مرگبار را جدی تر می گرفتند.
متن سخنان این پرستار را به نقل از سایت استکهلمیان برای شما بازگو می کنیم:
“….این ها را برای آدم هایی می نویسم که نمی دانند افتادن در زیر دستگاه ونتیلاتور به چه معنی است و اصرار هم دارند که باید به کارهایشان برسند.
اول از همه بگویم که ونتیلاتور یک ماسک اکسیژن نیست که بر روی صورتتان نصب کنند و شما هم در حالی که راحت لم داده اید مشغول مطالعه روزنامه و مجلات روز شوید.
ونتیلاسیون برای بیماران کووید-۱۹ به معنی فرو کردن دردناک یک شلنگ به داخل حلق است که تا زمانی که زنده بمانید یا بمیرید در جای خودش باقی خواهد ماند.
این کار در حالت بیهوشی و به مدت۲ تا ۳ هفته و بدون این که قادر به تکان خوردن باشید صورت می گیرد. بیمار اغلب بر روی شکم خوابانده می شود و شلنگی که از دهان به لوله هوا متصل است امکان می دهد که با ریتم دستگاه ریه اکسیژن بدنتان را تامین کنید.
بیمار نمی تواند صحبت کند، نمی تواند غذا بخورد و یا هر کار طبیعی دیگری را انجام دهد – این دستگاه است که بیمار را زنده نگه می دارد. احساس ناراحتی و درد بیمار باعث می شود که پزشکان برای اطمینان از تحمل شلنگ توسط وی و تا زمانی که دستگاه مورد نیاز باشد داروهای مسکن تجویز کنند.
این به معنی قرار گرفتن در یک حالت کما مصنوعی است. ۲۰ روز پس از قرار گرفتن تحت چنین درمانی، یک بیمار جوان ۴۰ درصد از ماهیچه های خود را از دست می دهد، دهان و تارهای صوتی اش صدمه می بیند و دچار عوارض ریوی و قلبی ممکن می شود.
به همین خاطر هم هست که افراد مسن و افراد ضعیف تاب چنین درمانی را نمی آورند و می میرند.
خیلی از ما در چنین وضعیتی قرار داریم….. اگر نمی خواهید به اینجا بیایید از خودتان محافظت کنید. باز هم می گویم، این آنفلوآنزا نیست!
یک شلنگ را برای رساندن غذای مایع از طریق بینی یا پوست وارد معده شما می کنند، یک کیسه چسبناک را به باسن شما می چسپانند تا اسهال تان را جمع کند، لوله دیگری برای جمع آوری ادرار به شما وصل می شود، یک آی-وی برای ورود مایعات و دارو وصل می شود، یک آ-لاین برای نظارت بر وضعیت فشار خون متصل می شود که کاملاً وابسته به دوزهای دقیق محاسبه شده است.
تیمی از پرستاران، سی آر ان آ، و ام آ می بایست هر یک ساعت یک بار اندام شما را مرتبا جابجا کنند و پتوی مخصوصی در زیرتان بگذارند که مایعی یخی در آن در جریان است تا به پایین آوردن دمای ۴۰ درجه ای بدنتان کمک کند.
خب کسی هست که بخواهد همه این ها را امتحان کند؟ پس در خانه بمانید. از خودتان محافظت کنید و فاصله را حفظ کنید.”
انتهای پیام