خانم ب که بیش از یک ساعت در این تجمع شرکت کرده است درباره گلایه پرسنل شرکتی وزارت بهداشت می گوید: «ما نیروهای شرکتی هیچ امنیت شغلی ای نداریم که بعد از آن بخواهیم از مزایای شغلی مان استفاده کنیم. این در حالی است که ساعت کاری ما بیشتر از نیروهای قراردادی است اما حقوق ما از آنها کمتر است و بین ما تبعیض قائل می شوند.»
خانم ب به وضعیت بلاتکلیفشان اشاره می کند و اظهار می دارد: «وقتی برای شکایت به وزارت کار می رویم که چرا وام هایی که به پرسنل شان درنظر می گیرند شامل حال ما نمی شود، می گویند که شما نیروی وزارت بهداشت هستیم. سراغ وزارت بهداشت هم می رویم ما را جز نیروهای خودشان نمی دانند و می گویند شما شرکتی هستید. بالاخره یک وزارتخانه باید ما را جز خودش قبول کند یا نه؟»
او می گوید: «یک زمانی به دلیل طرح تحول سلامت به مدت محدود قرار بود که شرکتی باشیم و بعد از مدتی قراردادی شویم. اما بعد از گذشت هفت سال همچنان نیروی شرکتی مانده ایم. حالا به اینجا آمده ایم تا حق و حقوقمان را از وزارت بهداشت مطالبه کنیم و امیدواریم که مسئولان این وزارتخانه برای ما که در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار گرفته ایم، اهمیت قائل شوند.»
آقای ب نیز یکی از همین تجمع کنندگان است. او برگه ای که روی آن نوشته شده «تبعیض ممنوع» را در دست گرفته است و درباره علت حضورش در این تجمع می گوید: «طبق قانون هر نیروی شرکتی بعد از ۵ سال فعالیت خود باید قراردادی شود اما من بعداز ۷ سال کار هنوز قراردادی نشده ام.»
او ادامه می دهد: «حقوق من یک میلیون و هشتصد هزار تومان است اما می بینم که همکار قراردادی من با همین میزان سابقه ای که بنده دارم، حقوق بسیار بالاتر از این مبلغ را می گیرد. آیا این انصاف است؟»
آقای ب درباره تبعیض هایی که میان نیروهای شرکتی و نیروهای قراردادی وزارت بهداشت وجود دارد، می گوید: «هر سال به نیروهای شرکتی برگه ای می دهند و می گویند باید آن را امضا کنید که سنوات و عیدی خود را دریافت کرده اید! در صورتی که هیچ کدام از آنها را نمی گیریم. از طرفی قرارداد سفید امضا از ما می گیرند و نسبت به این بی انصافی ها هیچ کجا نمی توانیم اعتراض کنیم.»
او اظهار می دارد: «وضعیت ما را با آموزش و پرورشی ها مقایسه کنید، آموزش و پرورش آزمون می گذارد و می گوید نیروهای حق التدریسی های ما جز نیروهای سهمیه دار ما هستند و نیروهای حق التدریسی با سهمیه در آزمون قبول می شوند. اما ما از این امتیاز هم بی بهره هستیم.»
کمی آن طرف تر خانم ح با ماسک و دستکش ایستاده و برگه ای را در دست گرفته است. روی این برگه نوشته شده: «خواهان یکسان سازی حقوق و مزایای شرکتی ها با سایر پرسنل درمان هستیم.»
خانم ح درباره مشکلات نیروهای شرکتی وزارت بهداشت به خبرنگار می گوید: «ما حقوقمان نسبت به قراردادی ها بسیار کمتر است و از هیچ مزایایی نیز برخوردار نیستیم. متاسفانه در دولت یازدهم و دوازدهم هیچ توجهی به پرستاران شرکتی نشده است و با وجود پیگیری ها ما را تغییر کاربری نمی دهند.»
آقای خ در ادامه صحبت های همکار خود می گوید: «سال گذشته افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری به منظور ترمیم حقوقها، اجرایی شد اما شرکتها به ما اعلام کردند که این افزایش حقوق شامل حال شما نمیشود. و این تبعیض ها در حالی اتفاق می افتد که در مبارزه با کرونا هیچ تفاوتی میان نیروهای شرکتی با سایر پرستاران دولت وجود ندارد.»
او با گلایه از اینکه هیچ مزایایی شامل حال نیروهای شرکتی وزارت بهداشت نمی شود، اظهار می دارد: «ما برای گرفتن یک وام هم نمی توانیم گواهی کسر از حقوق بگیریم و این مسئله بسیار ناراحت کننده است که حتی از گرفتن یک وام بانکی نیز بی نصیب مانده ایم.»
پس از حدود دو ساعت از حضور تجمع کنندگان مقابل وزارت بهداشت، ۵ نفر از پرسنل شرکتی معترض اجازه ورود پیدا کرده و طی یک جلسه گلایه های خود را عنوان کردند. آنها امیدوارند بعد از این جلسه مشکلاتشان حل شود و بخشی از زحماتشان برای شرکت در میدان نبر باد کرونا جبران شود.