به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری تهران ؛ گزارشی که ICN منتشر کرده است تا ماه آگوست ، حدود ۱۵۰۰ نفر از پرستاران در سراسر جهان جان خود را از دست داده اند. ( ۱۰۹۷ نفر ) این آمار فقط مربوط به ۴۴ کشور از ۱۹۵ کشور جهان می باشد.
مطالعات ICN نشان می دهند که ۱۰ % همه ی مرگ و میر ها در جهان مربوط به کادر درمان و بهداشت می باشد. تا هفته ی اول آبان بیش از ۴۳ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا شده اند که ۲٫۶ % میزان مرگ ومیر خواهد بود.
در صورتی که میزان مرگ و میر میان ۴ میلیون مبتلای کادر درمان فقط ۰٫۵% باشد، حدودا ۲۰۰۰۰ نفر جان خود را در اثر کووید ۱۹ از دست خواهند داد.
در طول کنفرانس مجازی نایتینگل ۲۰۲۰، هاوارد کاتن مدیر ارشد اجرائی شورای بین المللی پرستاران گفت:” این واقعیت که تعداد پرستاران جان باخته در کرونا با تعداد پرستاران کشته شده در جنگ جهانی اول برابری می کند باعث تعجب است. از می ۲۰۲۰ ما بر جمع آوری استاندارد و سیستماتیک داده های مرتبط با ابتلا و مرگ تاکید نموده ایم و اینکه تا کنون به این امر مهم دست نیافته ایم یک مشکل اساسی است.”
“۲۰۲۰ سال جهانی پرستاران و ماما ها و دویستمین سالگرد تولد فلورانس نایتینگل است. اگر خود نایتینگل زنده بود، مطمئنم که از کمبود های داده ها و اطلاعات مذکور، ناراحت و خشمگین می شد.”
“در طول جنگ کریمه، نایتینگل نشان داد که چگونه می توان با استفاده از داده ها و تحلیل آن ها درک خودمان را از خطرات تهدید کننده ی سلامت، ارتقا امور بالینی و نجات جان ها افزایش دهیم. اگر او امروز زنده بود حتما درباره ی حفاظت از پرستاران به رهبران جهان گوشزد می کرد. تفاوت زیادی میان سخنرانی گرم و اقدامات قابل انجام است.”
کاتن پس از اجلاس بیان کرد که جهان هم اکنون بیش از گذشته به هم متصل است و دولت ها نیازمند درک این موضوع هستند.
او همچنین گفت:”من به شدت معتقدم که چالش های پیش رو، درس های آموخته شده و راه حل های موجود هیچ وفت مانند امروز همگانی نشده است. برای مثال، تجهیزات محافظت فردی نیازمند کار دولت ها در کنار یکدیگر است و در صورت وجود واکسن، یک همکاری همه جانبه لازم است تا آن را به تمام افراد برسانیم.”
“پرستاران در رویدادهای پس از کووید نیز سهم به سزایی ایفا خواهند کرد. داده ها و تجربه ی ما نشان می دهند که ما صدایی قدرتمند داریم که می توانیم از آن برای اثرگذاری در نظام سلامت آینده استفاده کنیم.”
ما در حال با این پاندمی مواجه شدیم که ۶ میلیون پرستار کم داشتیم، سرمایه گذاری مناسب انجام نشده بود و پاسخ آهسته ی برخی دولت ها بر این موضوع افزود. این یک درس بسیار ارزنده است که ما هرگز نباید نظام بهداشت و درمان را دست کم بگیریم. پرستاران از عدم آمادگی مناسب و عدم حمایت رضایت ندارند؛ ما باید از بیانات گرم به سمت اقدامات واقعی برویم زیرا هیچ یک ما سازگار نمی شویم و خسارات اقتصادی را جبران نمی کنیم مگر آنکه پرستاران و کادر درمان را تقویت کنیم تا از همه ی ما مراقبت کنند.